۱. زاهدی خوزستان

• رنگ: زرد طلایی تا قهوه‌ای روشن

• بافت: نیمه‌خشک

• طعم: شیرین ملایم (نه خیلی چسبنده)

• ویژگی: دیررس و ماندگار، برای صادرات بسیار مناسب است.

• مناطق کشت: شوشتر، کارون، دزفول، آبادان

🌴 ۲. زاهدی بوشهر

• رنگ: قهوه‌ای روشن تا طلایی

• طعم: شیرینی ملایم و مطبوع

• بافت: نیمه‌خشک، کمی نرم‌تر از نوع خوزستانی

• کاربرد: مصرف تازه و صنعتی (شیره و قند خرما)

• مناطق کشت: دشتستان، تنگستان، گناوه

🌴 ۳. زاهدی فارس (لارستان و خنج)

• رنگ: زرد روشن

• طعم: نسبتاً کمتر شیرین

• بافت: خشک‌تر از نوع بوشهری

• ویژگی: مقاومت بالا در نگهداری طولانی

🌴 ۴. زاهدی کرمان (جیرفت و کهنوج)

• رنگ: قهوه‌ای مایل به زرد

• طعم: شیرین‌تر از بقیه انواع

• بافت: نیمه‌خشک و خوش‌خوراک

• ویژگی: برای تهیه‌ی فرآورده‌های خرمایی (شیره، قند خرما، خمیر خرما) مناسب است.

🌴 ۵. زاهدی عراق (بین‌النهرین)

• منشأ نام «زاهدی» در واقع از همین نوع است.

• رنگ: قهوه‌ای روشن

• بافت: خشک

• طعم: شیرین ولی نه چسبنده

• معمولاً برای صادرات به ایران وارد می‌شود.

اگر بخواهیم خلاصه کنیم:

زاهدی خرمایی است خشک تا نیمه‌خشک، با رنگ طلایی و طعم شیرین ملایم که در مناطق مختلف ایران انواع محلی دارد و هر نوعش کمی تفاوت در رنگ، نرمی و میزان شیرینی دارد.